اخلاق به معنای چیست؟

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
کلمه اخلاق جمع خلق است؛ و در اصل لغت، به معنای صفت انسانی ای است که در نفس رسوخ داشته باشد و موجب این شود که افعالی متناسب با آن صفت بدون نیاز به فکر کردن و سنجیدن از انسان صادر شود. در حقیقت، اخلاق در این معنا همان ملکات نفسانی است.
اما در اصطلاحات مختلف، این کلمه در معانی متعددی بکار رفته است.
مثلا، اخلاق در اصطلاح علم حقوق، قواعدی است که در زمان و مکان معین، توسط اکثریت یک اجتماع، رعایت آن لازم شمرده شده، یا عمل به ان نیکو شمرده می شود، ولی فاقد ضمانت اجرای مادی است؛ به خلاف مقررات حقوق که از سوی دولت اجرای آ تضمین می شود.(ر.ک. به "مقدمه علم حقوق"، دکتر محمد جعفر شهیدی، ص83)
و اخلاق در اصطلاح علم سنتی اخلاق، به همان معنای لغوی آن بکار می رود؛ ولی در علم اخلاق جدید و مباحث فلسفه اخلاق، به معنای هر آن عملی است که باید و خوب است انجام شود.
همین کلمه در عرف عام به معنای هر آن عملی است که تنها ندای وجدان انسانی ما را بدان دعوت می کند، بدون آن که به هیچ وجه مصلحت اندیشی عاقلانه ای در آن باشد.
به هر حال، کلمه اخلاق در معانی متعددی استعمال می شود. گاهی به معنای صفات و ملکات مثبت و منفی انسانی است، و گاه به عنوان یک صفت فعل به کار می رود؛ یعنی "کار اخلاقی"، هر چند هنوز به صورت یک ملکه نفسانی پدید نیامده باشد، و از روی فکر و تأمل هم انتخاب شده است.
برای مطالعه بیشتر می توانید به کتاب "دروس فلسفه اخلاق"، تألیف محمدتقی مصباح یزدی، انتشارات اطلاعات، مراجعه کنید.